بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
اللهم اغفر لی ذنوب التی تهتک العصم
خدایا فقط تو را دارم و فقط با تو خواهم ماند
خدایا ...
خدایا ...
الهی و ربی من لی غیرک
اللهم احفظ قائدنا الامام الخامنه ای
اللهم اخرجنی من ظلمات الوهم
و اکرمنی بنور الفهم
اللهم افتح علینا ابواب رحمتک
و انشر علینا خزائن علومک
بسم الله الرحمن الرحیم
بعد شروع شد : علی العباس واویلا حسین تنهاس واویلا
دلم گرفته شدید . از هذه دنیا دنیه خسته شدم
دلم ب یکی گیره
درسخون شدم
ب خاطرش ! ( چ غلطا )
بسم الله الرحمن الرحیم
اون لحظه : اباالفضل العبّاس وقتى که آب را برداشت، تا چشمش به آب افتاد، «فذکر عطش الحسین»؛ به یاد لبهاى تشنه امام حسین، شاید به یاد فریادهاى العطش دختران و کودکان، شاید به یاد گریه عطشناک على‌اصغر افتاد و دلش نیامد که آب را بنوشد. آب را روى آب ریخت و بیرون آمد.
فَذَکَرَ عَطَشَ الحسین وَ رمی الماء
